انواع و گونه های HIV
دو نوع اصلی ویروس نقص ایمنی انسانی (اچآیوی) وجود دارد:
1-HIV و 2-HIV. هر دو آنها میتوانند منجر به ایدز شوند.
• 1-HIV رایجترین نوع میباشد. وقتی اصطلاح “اچآیوی” را میشنوید، احتمالاً 1-HIV است.
• 2-HIV تعداد بسیار کمتری از مردم، عمدتاً در غرب آفریقا را درگیر میکند. در ایالات متحده، تنها %0.001 از کل موارد HIV را تشکیل میدهد و این افراد عمدتاً از آفریقای غربی هستند. انتقال 2-HIV از فردی به فرد دیگر دشوارتر است و تبدیل عفونت به ایدز بیشتر طول میکشد.
1-HIV و 2-HIV هر دو، زیرگروههای چندگانهای دارند. این گروهها نیز به زیرگروهها یا گونهها بیشتری منشعب میشوند.
اچآیوی دائماً از خود نسخهبرداری میکند. برخی از گونهها سریعتر تکثیر میشوند و راحتتر از دیگرگونهها از فردی به فرد دیگر منتقل میشوند.
پزشک شما میتواند اچ. آی. وی شما را بهتر درمان کند، اگر بداند به چه گونهای مبتلا میباشید. آزمایش خون میتواند به شما این موضوع را نشان دهد. همین آزمایش همچنین میتواند تشخیص دهد که برخی داروهای اچآیوی برای شما خوب عمل نمیکنند یا خیر.
گروههای 1-HIV:
1-HIV دارای چهار گروه است یک گروه بزرگ و سه گروه بسیار کوچکتر.
گروه M (اصلی):
این گروه مسئول اپیدمی اچآیوی میباشد. تقریباً %90 موارد 1-HIV از این گروه ناشی میشود. این گروه ۹ گونه دارد به نامهای: A،B ، C، D، F، G، H، J وk. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد 1-HIV گروه M، همیشه گونههای جدیدی پیدا میکنند.
گونه B شایعترین گروه در ایالات متحده میباشد و در سراسر جهان، رایجترین گونه اچآیوی C است.
دانشمندان تحقیقات زیادی در مورد گونههای دیگر بهغیراز گونه B انجام ندادهاند، بنابراین اطلاعات در مورد بقیه محدود است. داروهایی که گونه B را درمان میکنند (داروهای ضدویروسی) در اکثر افراد دیگر نیز مؤثر میباشند.
گروههای N، O و P:
گروههای کوچکتر 1-HIV در خارج از غرب آفریقای مرکزی، بهویژه کامرون، نادر هستند. آنها هستند:
• N (گروه جدید، Not-M یا Not – O): این نوع ویروس فقط در گروه کوچکی از افراد در کامرون دیده شده است. محققان هیچ گونهای را برای این گروه نامگذاری نکردهاند زیرا موارد بسیار کمی در آن وجود دارد.
• O (گروه دورافتاده): این گروه تقریباً بهاندازه گروه M دستخوش تغییرات میشود. بااینحال، محققان هنوز گونههای جداگانه آن را شناسایی نکردهاند زیرا بسیار نادر هستند.
• گروه P: این جدیدترین گروه 1-HIV است. به دلیل تفاوت آن با گونههای M، N و O، این نام را به آن دادهاند.
عفونت با چندین گونه:
وقتی ویروس تکثیر میشود، نسخهها بعضی اوقات جهش مییابند و به گونه دیگری از ویروس اچآیوی در بدن تبدیل میشوند.
میتوانید در نهایت با گونهای روبرو شوید که داروهای اچآیوی بر آن مؤثر نمیباشند. این امر باعث میشود بار ویروسی شما میزان اچآیوی در بدن افزایش یابد. در این صورت، شما برای درمان به روش دیگری نیاز خواهید داشت.
اگر توسط بیش از یک نفر آلوده شده باشید، میتوانید دو یا چندگونه داشته باشید.
به این عمل فوق عفونت یا عفونت ثانویه گفته میشود. فوق عفونت یا عفونت ثانویه نادر است در کمتر از %4 افراد اتفاق میافتد. در ۳ سال اول پس از ابتلا به اچآیوی، در معرض بالاترین خطر عفونت فوقالعاده قرار دارید.
هر کس واکنش متفاوتی نسبت به عفونت نشان میدهد. ممکن است با عفونت جدید تغییری در علائم یا بار ویروسی خود مشاهده نکنید اما میتواند اچ. آی. وی شما را بدتر کند، خصوصاً اگر داروهایی که دریافت مینمایید، علیه شما بیماری بهخوبی کار نکنند.
اگر چنین اتفاقی بیفتد، داروهایی که برای گونه اصلی اچآیوی خود مصرف میکنید، لزوماً ویروس جدید را درمان نمیکنند.