بافر NaOAc و EDTA می‌تواند برای انواع مختلفی از کاربردها در زمینه بیوشیمی و بیولوژی مولکولی مورد استفاده قرار گیرد، همانند آنچه در قسمت پروتکل و دستورالعمل ساخت A+G بافر | A+G Reaction Buffer Recipe protocol گفته شد، در ادامه جزئیاتی درباره کاربردهای دیگر بافر NaOAc و EDTA آورده شده است:

۱. کریستال‌گذاری DNA و RNA: بافر NaOAc و EDTA از جمله بافرهای استفاده شده برای کریستال‌گذاری DNA و RNA می‌باشد. این بافر با ترکیب کردن با الکل، با کمک سدیم استات، برای رسیدن به این هدف استفاده می‌شود.

۲. هیبریداسیون اسید نوکلئیک: بافر می‌تواند به عنوان بافر هیبریداسیون برای تکنیک‌های هیبریداسیون اسید نووکلئیک مانند بلاتینگ نورترن و سوترن، هیبریداسیون درون محیط و غیره استفاده شود. سدیم استات به حفظ pH پایدار و غلظت نمک کمک می‌کند، در حالی که EDTA می‌تواند برای شلاته شدن یون‌های فلزی که ممکن است با هیبریداسیون تداخل کنند، استفاده شود.

۳. حفاظت RNA: بافر می‌تواند به عنوان بافر استحکام بخشی برای نمونه‌های RNA استفاده شود، به خصوص در حضور آنزیم‌های RNase. ناتریم استات و EDTA با هم کار می‌کنند تا فعالیت RNase را مهار کرده و سلامت RNA را حفظ کنند.

۴. لیز سلول: بافر می‌تواند به عنوان بافر لیز برای شکستن سلول‌ها و آزادسازی پروتئین‌ها و سایر عناصر سلولی استفاده شود. سدیم استات به شکستن غشای سلول کمک می‌کند، در حالی که EDTA می‌تواند برای شلاته شدن یون‌های فلزی که ممکن است با اعمال بعدی مداخله کنند، استفاده شود.

۵. بافرهای تکنیک‌های بیوشیمیایی و مولکولی: بافر NaOAc و EDTA می‌تواند به عنوان یکی از مؤلفه‌های بافرهای مختلفی برای تکنیک‌های مولکولی نظیر هضم آنزیمی محدوده، لیگاسیون DNA و PCR استفاده شود. بافر برای حفظ pH پایدار و شلاته شدن یون‌های فلزی که ممکن است با واکنش تداخلی تداخل کنند، مفید است.

بافر NaOAc و EDTA یک ابزار چندمنظوره است که در بسیاری از آزمایش‌های بیوشیمی و بیولوژی مولکولی کاربرد دارد. قابلیت حفظ pH پایدار و شلاته شدن یون‌های فلزی آن، باعث می‌شود که این بافر برای تجزیه و جداسازی اسید نوکلئیک، تصفیه پروتئین، تکنیک‌های مولکولی و بسیاری از آزمایش‌های بیوشیمیایی کاربرد داشته باشد.